Με το Νόμο 4152/2013 προσαρμόστηκε στην ελληνική νομοθεσία η Κοινοτική Oδηγία 2011/7/ΕΕ η οποία και αυτή έχει εφαρμογή μεταξύ επιχειρήσεων καθώς και μεταξύ επιχειρήσεων και δημοσίων αρχών, αφορά δε όλες τις προμήθειες ιατρικού αναλωσίμου, φαρμακευτικών ειδών και παροχής υπηρεσιών του Δημοσίου, των Νοσοκομείων ΕΣΥ και ΕΟΠΥΥ. Με την θέση του νέου αυτού νόμου σε ισχύ ουσιαστικά καταργήθηκε το παλαιότερο ΠΔ 166/2003 (Οδηγία 2000/35/ΕΚ).
Αξίζει να σημειωθεί ότι με την ψήφιση του νέου αυτού νόμου με ισχύ από 9.5.2013 και μετά επήλθαν με χαρακτήρα αναγκαστικού δικαίου κατά κύριο λόγο οι εξής αλλαγές:
- Αύξηση του ύψους του τόκου υπερημερίας τον οποίο δικαιούται ο προμηθευτής (συναλλασσόμενη επιχείρηση) χωρίς να απαιτείται όχληση σε 8% (προηγουμένως οριζόταν στις 7%) πλέον του επιτοκίου αναφοράς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας + (Υποπαράγραφος Ζ.4.) καθώς και Υποχρέωση τήρησής του από όλες τις δημόσιες αρχές, ΝΠΔΔ, Νοσοκομεία & μη δυνατότητα συμφωνίας ποσοστού επιτοκίου μικρότερου του 8%. Τυχόν αντίθετος όρος στη σύμβαση ή στη διακήρυξη δεν ισχύει πλέον ως μη νόμιμος (Υποπαράγραφος Ζ.5.).
- Προθεσμία πίστωσης/πληρωμής και έναρξη της τοκοφορίας, όσον αφορά ειδικά τα Νοσοκομεία και τον ΕΟΠΥΥ, 60 ημερών υποχρεωτικά από την παραλαβή των υλικών, (Υποπαράγραφος Ζ.5.)
- Παραλαβή και σύνταξη των σχετικών πρωτοκόλλων εντός 30 ημερών, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά στη σύμβαση (Υποπαράγραφος Ζ.5.).
- Ο προμηθευτής δικαιούται, χωρίς να απαιτείται προηγούμενη όχληση (αυτόματα δηλαδή), πέραν από τους τόκους υπερημερίας και ένα ελάχιστο προκαθορισμένο («κατ’ αποκοπή») ποσό ύψους 40 € καθώς και αποζημίωση για τις δαπάνες είσπραξης (αμοιβή δικηγόρου, εταιρείας εισπράξεων κλπ) (Υποπαράγραφος Ζ.7.).
- Πλήρης ακυρότητα κάθε όρου σε σύμβαση ή πρακτική ως καταχρηστική που αποκλείει τη χρέωση τόκων για την καθυστέρηση της πληρωμής και την αποζημίωση για τα έξοδα είσπραξης.
- Επιπροσθέτως, με τις διατάξεις του Ν. 4152/2013 υποχρεώνονται οι δημόσιες αρχές να λαμβάνουν μέτρα προς όφελος των δανειστών ώστε να αποτρέπεται η συνέχιση της χρησιμοποίησης συμβατικών όρων καταχρηστικών σε σχέση με την προθεσμία πληρωμής, το επιτόκιο και τα έξοδα αποζημίωσης. (Υποπαράγραφος Ζ.8.)
Έτσι, μετά τη θέση του σε ισχύ ήδη από 9.5.2013 καταργώντας το παλαιότερο ΠΔ 166/2003 (Οδηγία 2000/35/ΕΚ), το οποίο όμως εξακολουθεί να εφαρμόζεται σε όσες συμβάσεις (έγγραφες βάσει σύμβασης ή άτυπες/εξωσυμβατικές παραγγελίες εφόσον έχει τηρηθεί ο έγγραφος τύπος) έχουν συναφθεί προ τις 9.5.2013.
Σημειωτέον μάλιστα ότι ο εν λόγω μάλιστα νόμος (Ν. 4152/2013) κατισχύει προγενέστερων νόμων αφενός μεν ως ειδικότερος (ειδικός νόμος επί καθυστερήσεων πληρωμών) και μεταγενέστερος αφετέρου δε λόγω και υπερέχουσας θέσης του σε σχέση με το εθνικό δίκαιο προερχόμενη από Ευρωπαϊκή Οδηγία.
